Endomyokardiyal biyopsi, anormal sistolik veya diastolik fonksiyonlu hastalarda tanı amacıyla kullanılan bir yöntemdir. Son yıllarda teknolojik gelişmeler sayesinde bu yöntemin uygulanması kolaylaşmış ve komplikasyon riski azalmıştır. İlk endomyokardiyal biyopsi 1958 yılında yapılmış olup, günümüzde ise daha gelişmiş teknikler kullanılmaktadır. Bu yöntem, kardiyak transplant allogreft rejeksiyonunun tespiti, adriyamisin kardiyotoksisitesinin tespiti ve tedavi dozajının ayarlanması gibi durumlarda kullanılmaktadır. Ayrıca, moleküler ve genetik analizlerin kullanılmasıyla endomyokardiyal biyopsinin tanı ve prognozda önemi artmaktadır. Bu bölümde, endomyokardiyal biyopsinin kardiyovasküler hastalıklardaki rolü, endikasyonları, kontraendikasyonları, biyopsi teknikleri ve alınan biyopsi materyalinin analizi gibi konular tartışılacaktır. Endomyokardiyal biyopsi genellikle sağ ventrikülden alınmaktadır ve floroskopi kılavuzluğunda gerçekleştirilmektedir. Ayrıca, ekokardiyografi kullanımı da kardiyak perforasyon riskini azaltmaktadır. Bu yöntem, kardiyovasküler hastalıkların tanı ve tedavisinde önemli bir rol oynamaktadır.(AI)
Atıf Sayısı :
