Kalp yetersizliği, toplumda önemli bir sağlık sorunu olan ve ciddi morbidite ve mortaliteye neden olan bir durumdur. Özellikle 70 yaşın üzerindeki kişilerde sıklıkla görülmektedir. Avrupa ve Amerika kılavuzları, kalp yetersizliği olan hastalarda düzenli aerobik egzersizin semptomların azaltılması ve efor kapasitesinin iyileştirilmesi için önerildiğini belirtmektedir. Ancak gelişmemiş ülkelerde, hastaların kardiyak rehabilitasyona yönlendirilmesi beklenenden daha azdır. İlaç tedavisi ve implante edilen cihazlar, egzersiz toleransını artırmada yetersiz kalabilmektedir. Bu nedenle, kalp yetersizliği olan hastaların egzersiz yapması, kardiyopulmoner fonksiyonel kapasitelerini artırma ve sağlık durumlarını iyileştirme açısından en etkili tedavi yöntemlerinden biridir. Kalp yetersizliği tedavisinde multidisipliner bir yaklaşım gerekmektedir. Bu yaklaşım, hekim, hemşire, fizyoterapist, eczacı, diyetisyen, psikolog ve hasta yakınını içermelidir. Kardiyak rehabilitasyon, kalp yetersizliği ve akut kardiyovasküler olaylar sonrası fiziksel, psikososyal ve sosyal iyileşmeyi sağlamak için yapılan faaliyetlerin toplamıdır. Kardiyak rehabilitasyonun endikasyonları, tüm kalp ve damar hastaları ve kalp damar hastalığı riski taşıyan bireyleri içermektedir. Ancak öncelikli olarak koroner arter hastaları, kalp kapak ameliyatı sonrası hastalar, periferik arter hastalığı olanlar, kalp transplantasyonu yapılanlar, kararlı konjestif kalp yetersizliği olanlar, kardiyomiyopatileri olanlar, konjenital kalp hastalığı olanlar ve kardiyak cihaz implantasyonu yapılan hastalar bu tedaviden daha fazla fayda sağlayacaktır. Kalp yetersizliği hastaları, tuz alımını sınırlamalı, sigarayı bırakmalı ve alkol tüketimini kısıtlamalıdır. Ayrıca, depresyon varsa uygun tedavi uygulanmalıdır. Egzersiz yapma konusunda risk taşıyan durumlar ise belirli kriterlere göre belirlenmektedir.(AI)