Bu bölümde, endokrinopatilere bağlı diyabet vakalarının yaklaşımı ve yönetimi ele alınmaktadır. Growth hormonu, glukokortikoidler, katekolaminler, glukagon, somatostatin, aldosteron, tiroksin ve parathormon gibi hormonlar diyabetojenik potansiyele sahiptir. Bu hormonların aşırı salgılanması, glukoz intoleransı, yatkın bireylerde diyabet ve diyabeti olanlarda kontrolü zor hiperglisemilere neden olabilir. Bu tür vakalar nadir olsa da, altta yatan nedeni belirlemek ve tedavi etmek hastalığın morbidite ve mortalitesini azaltır. Kortizol, katekolaminler, glukagon ve tiroksin gibi hormonlar insülin direnci ve glukoz intoleransı yapar. Katekolaminler ayrıca insülin salınımını baskılar, GH ise periferik insülin direnci yoluyla glukoz metabolizma bozukluğuna neden olur. Somatostatin fazlalığı ise insülin salınımını baskılar. Hipertiroidi, hiperparatiroidi, hiperaldosteronizm, konjenital adrenal hiperplazi ve polikistik over sendromu da glukoz metabolizmasını etkileyen endokrinopatilerdir. Tedaviye yaşam tarzı değişiklikleri, medikal tedavi ve endokrinopatinin primer tedavisi dahil edilmelidir. Tedavi sonucunda hipoglisemi riskini önlemek için sık kan şekeri kontrolü yapılmalı ve ilaç dozları ayarlanmalıdır. Diyabet tedavisinde HbA1C hedefi belirlenirken hastanın komorbiditeleri, yaşı ve yaşam beklentisi göz önünde bulundurulmalıdır. Ayrıca ilaç seçimi yapılırken aterosklerotik kalp hastalığı riski, kalp yetmezliği ve böbrek fonksiyonları da dikkate alınmalıdır.(AI)