İrritabl bağırsak sendromu (İBS), fonksiyonel bir bağırsak hastalığıdır ve prevalansı %5-20 arasında değişmektedir. İBS'nin patofizyolojisi tam olarak anlaşılamamış olsa da, gastrointestinal motilite problemleri, viseral hipersensitivite, immün fonksiyon sorunları, merkezi sinir sistemi düzeyindeki disregülasyonlar ve genetik faktörler hastalığın gelişiminde rol oynayabilir. İBS, sadece bağırsakla ilgili değil, aynı zamanda merkezi sinir sisteminin de etkilendiği bir hastalıktır. İBS semptomları, akut bakteyel, protozoal veya viral gastroenteritlerden sonra ortaya çıkabilir ve intestinal mikrobiota da hastalığın gelişiminde önemli bir rol oynar. İBS hastalarında Lactobacillus ve Bifidobacterium sayılarında azalma, Streptococcus, Escherichia coli ve Clostridium türlerinde ise artış tespit edilmiştir. İBS'nin karakteristik özelliği, kalın bağırsağın sensorimotor yanıtında bozukluklardır. Ayrıca, ince bağırsaklarda da motor disfonksiyonlar görülebilir. Visceral hipersensitivite, İBS'de önemli bir mekanizma olarak kabul edilir. Genetik incelemeler, serotoninerjik sistem, intestinal bariyer bütünlüğü, immünolojik fonksiyonlar ve safra asitleri sentezi, sekresyonu ve emilimi ile ilişkili gen polimorfizmlerinin İBS'de rol oynadığını göstermektedir. İBS tanısı koymadan önce hastaların tıbbi öyküleri, fizik muayeneleri ve bazı laboratuvar tetkikleri yapılmalıdır.(AI)