İrritabl bağırsak sendromu (İBS), sindirim sisteminin fonksiyonel hastalıklarından biridir ve dünya çapında %12 prevalansa sahiptir. Roma kriterleri, İBS'nin teşhisinde kullanılan bir tanı yöntemidir. İBS, motilite bozukluğu, visseral aşırı duyarlılık, mukozal ve immün disregülasyon, değişmiş bağırsak mikrobiyotası ve merkezi sinir sisteminin işlemesinde değişikliklerle ilişkili GİS semptomlarıyla sınıflanan bir grup hastalıktır. İBS'nin temel semptomları karın ağrısı ve değişmiş bağırsak alışkanlıklarıdır. Karın ağrısı, bağırsağın gerilmesi veya spazmından veya hassas bir bağırsaktan kaynaklanabilir. Ağrı, yoğunluk ve yer olarak değişkendir ve karnın herhangi bir yerinde olabilir. İBS hastalarının yaklaşık yarısında ağrı periumblikal bölgede hissedilir. Ağrı, epizodik veya kramp tarzında olabilir ve yoğunluğu kişiden kişiye değişebilir. Ağrı, günlük aktiviteleri etkileyebilir ve yemek yeme veya duygusal stresle artabilir. İBS semptomları, menstruasyon öncesi ve döneminde kötüleşebilir. Ayrıca, karbonhidrat ve yağdan zengin yiyeceklerin tüketimi sonrasında ağrı artabilir. İBS'nin nedeni olarak visseral duyusal anormallikler ve aferent yolaklardaki sensitizasyon gösterilmektedir. Ağrı algısına etki eden moleküler mediatörler ve reseptörler arasında histamin-1 reseptörleri, serotonin reseptörleri, geçici reseptör potansiyel vanilloid tip I, taşikinin ligandları, opioid reseptörleri, voltaj-kapılı kanallar, tirosin reseptör kinaz reseptörleri, proteazla aktive olan reseptörler, adrenerjik sistem ligandları, kanabinoid reseptörleri, seks hormonları ve glutamat reseptörleri bulunmaktadır. Afferent yol bozuklukları, visseral sinir sistemine selektif olarak etki edebilir.(AI)