Bu bölümde, kusmanın fizyolojisi üzerine bir inceleme yapılmaktadır. Yiyecek arama ve tüketme, hayatta kalma davranışları olarak önemlidir. Beslenme, iç organların gıdalarla ilişkili toksinlere maruz kalmasına neden olabilir. Ancak, hangi gıdaların güvenli olduğunu belirlemek önemli bir fizyoloji sorunudur. Bozulmuş yiyecekler genellikle koku ve tat ipuçlarıyla tanımlanabilir, ancak bu her zaman yeterli değildir. Kusma, üst gastrointestinal kanalın içeriğinden kurtulma yöntemidir ve duodenumun gerginliği veya iritasyonu gibi durumlarda ortaya çıkar. Kusma duyusal sinyalleri farenks, özefagus, mide ve ince bağırsakların üst bölümünden başlar ve kusma merkezine iletilir. Kusma merkezi, beyin sapında bulunan birçok dağınık çekirdekten oluşur. Kusmanın gerçekleştirilmesi için gerekli motor uyarılar ise çeşitli sinirler aracılığıyla iletilir. Kusma, medulla oblongata adı verilen beyin sapı bölgesinde koordine edilen karmaşık bir reflekstir. Medulla, solunum, kan basıncı, yutma gibi diğer otonom refleksleri de koordine eder. Kusma refleksi, vücudun farklı bölgelerindeki reseptörlerden sinir girişiyle başlatılabilir. Kusmayı uyaran emetikler olarak bilinen kimyasal maddeler ise mide, duodenum veya beyindeki reseptörler yoluyla etki eder.(AI)