Yukarı Kızılırmak Havzası'nda, Bizans ve Selçuklu dönemlerine tarihlenen çömlek parçaları bulunan birkaç arkeolojik alan 1992-2000 yılları arasında incelenmiştir. Kızılırmak vadisinin kuzey ve güneyindeki dağ geçitleri ve dağlar arasındaki düzlükler, Doğu-Orta Anadolu'da bir ulaşım ağı oluşturmayı mümkün kılmaktadır. Kalelerin çoğu doğal yollar üzerinde yer almakta ve yol kontrolünü sağlayan bir sistem olduğunu göstermektedir. Orta Çağ kaynaklarına göre, Çin'den gelen İpek Yolu ve Hindistan'dan Avrupa'ya giden Baharat Yolu'nun önemli değişim merkezleri olan Konya, Kayseri ve Sivas, Karadeniz ve Akdeniz kıyılarındaki limanlar arasındaki transferi düzenlemekteydi. Karadeniz üzerinden Orta Karadeniz'e, Akdeniz üzerinden Orta Akdeniz'e ve Mezopotamya üzerinden Elbistan-Malatya düzlükleri aracılığıyla Sivas'a giden yollar, Yukarı Kızılırmak bölgesini geçen doğal güzergahlarla birleşmektedir. Bölge ayrıca, dağ geçitleri ve Kızılırmak'ı uygun noktalarda at üzerinde geçerek bu yolları birbirine bağlama imkanı sunmaktadır. Tüm bu yollar 3. binyılın ortasından itibaren kullanılmış olup, Orta Çağ'dan itibaren kervansaraylar, küçük istasyonlar ve köprülerle düzenlenmiştir. Modern otoyollar ve demiryolları hala bu doğal güzergahları takip etmektedir.(AI)