Bu çalışmada, Türkiye'deki seracılık sektörünün yapısal gelişimi incelenmiştir. Seracılık, iklim koşullarının üretime uygun olmadığı zamanlarda bitkilerin yetiştirilmesi için kontrollü bir ortam sağlayan tarımsal yapılar olarak tanımlanmaktadır. Ülkemizde tarım alanlarının azalması, nüfusun hızla artması ve birim alandan elde edilen ürün miktarının yetersiz olması nedeniyle seracılık stratejik bir öneme sahiptir. Seracılık uygulamaları, ürünlerin yetiştirilmesinde iklim bağımlılığını azaltarak, her mevsim ürün çeşitliliğini arttırmaktadır. Türkiye'de seracılık, 1940'lı yıllarda Antalya ve Mersin illerinde başlamış ve 1970'li yıllardan itibaren hızla gelişmiştir. Seracılık, Marmara, Ege ve Akdeniz kıyı şeridinde yoğunlaşmıştır. Yalova, İzmir, Muğla, Antalya ve Mersin gibi iller seracılık alanında öne çıkmaktadır. Türkiye, diğer Akdeniz ülkelerine göre daha büyük bir seracılık potansiyeline sahiptir. Bunun sebebi, İspanya ve Fransa'nın turizm alanları olması ve sera kurulacak alanın kısıtlı olmasıdır. Türkiye'deki seraların yapısal özellikleri ve maliyetleri ise alçak tünel seralar, yüksek tünel seralar, modern plastik seralar ve modern cam seralar olarak sınıflandırılmaktadır. Alçak tünel seralar düşük maliyetli ve düşük teknoloji kullanılan seralar olarak bilinirken, modern cam seralar daha yüksek maliyetli ve teknolojik olarak daha gelişmiş seralar olarak öne çıkmaktadır. Bu çalışmada, 1995-2015 yılları arasında Türkiye'de kurulan seraların yapısal özellikleri ve değişimleri incelenmiştir.(AI)