Solifugeler, en ilginç örümcek gruplarından biridir. Kurak ve yarı kurak ortamların önemli bir parçasıdırlar. Son yıllarda Türkiye'de yaz aylarında sayılarının artması nedeniyle yanlış bir şekilde et yiyen örümcekler olarak medya tarafından yanlış temsil edilirler. Solifugeler, avcı hayvanlardır ve et parçalarıyla beslenmezler. Popüler inanışın aksine, zehirsizdirler. Solifugeler, sadece sistemik değil aynı zamanda morfolojik, ekolojik, filogenetik vb. açılardan da yetersiz bir şekilde çalışılmıştır. Bu çalışmada, solifugelerin biyolojisi hakkında genel bilgiler verilecek ve Türkiye'de kaydedilen solifuge türlerinin taksonomik durumu gözden geçirilecek ve yorumlanacaktır.Solifugeler, son yeni tür kayıtları ve eşanlamlılarla birlikte 12 familyaya ve 138 cinse ait 1123 türle temsil edilir (1, 2, 3, 4, 5, 6). Solifugelerin genel vücut boyutları değişkendir ve 1-10 cm arasında değişir. Çoğu sarı, soluk sarı, sarımsı kahverengi, kızıla çalan kahverengi, siyaha çalan kahverengi ve siyah renklidir (Şekil 1). Vücutları prosoma (propeltidium, mesopeltidium ve metapeltidium) ve opisthosoma olmak üzere iki bölgeden oluşur. Çelikler, pedipalpler ve dört çift yürüme bacağı prosomaya bağlıdır. En önemli ve tanımlayıcı özelliklerden biri olan flagellum, flagellar setal kompleksi çeliklerde bulunur. Çelikler makas benzeri iki parçadan oluşur. Türün büyüklüğüne ve çeliklere bağlı olarak çok acı verici ısırıklara sahip olabilirler. Zehirsiz örümceklerdir, zehir bezleri veya zehir aparatları yoktur. Sadece Rhagodima nigrocincta (Rhagodes nigrocinctus olarak) Hindistan'dan kaydedilmiş ve çeliklerin ucunda setalarla açılan epidermal bezler olarak bilinen zehir bezleri üzerine yapılan çalışmalarda 5-Hidroksitriptamin içerdiği belirtilmiştir. Erdek ve ark. (8) bu yapıların zehir aparatı olmadığını, sadece epidermal bezler ve boş tübüler setalar olduğunu iddia etmiştir. Solifugeler genellikle kaçma eğilimindedir. Ancak, tehdit altında hissettiklerinde saldırgan davranışlar sergilerler. Kısa mesafelerde sıçrayabilir ve çok hızlı hareket edebilirler. Galeodes sp.'nin 53 cm/s hızla hareket ettiği kaydedilmiştir.Pedipalp tarsusunun ucundaki emici organ ve malleoliler, çelikler gibi Solifugae takımı için çok özel yapılar da içerir (Şekil 2). Solifugeler, yapışkan emici organı kullanarak dikey ve düzgün yüzeylere tırmanabilirler. Üst ve alt dudaklardan oluşur, yapışkan yüzey dudaklar arasında çıkıntı yapar ve hemolimf arttıkça genişler.(AI)