Bu makalede, bitkiler için aşırı bir yaşam alanı olan serpantin toprakları üzerinde durulmaktadır. Organizmaların temel hedefi, genetik bilgiyi aktararak nesilden nesile devam ettirmektir. Bir organizma, genetik bilgiyi tam olarak aktaramazsa, görevini tamamlamamış sayılır. Bir organizmanın çevresel koşullara ne kadar iyi adapte olabileceği, ne kadar uzun süre hayatta kalabileceği, genlerini aktarma olasılığını artırabileceği ve evrimsel olarak başarılı kabul edileceği anlamına gelir. Değişime ve zorlu koşullara ayak uydurma başarısı, hayatta kalma başarısıyla paraleldir. Bazı çevresel koşullar daha da zorlaşır ve çoğu tür için yaşamı bir meydan okumaya dönüştürür. Bu tür yaşam alanları, ekstrem habitatlar olarak adlandırılır ve organizmalar için zorlu bir test görevi görür. Ekstrem habitatlar, sert çevresel koşullar altında tasvir edilir ve ilgili türlerin tolere edemeyeceği koşullara uyum sağlayabilen türleri içerir. Doğadaki biyoçeşitlilik laboratuvarları olarak önemli olan bu ekstrem habitatlar, serpantin, kalker ve tuzlu topraklar gibi edafik özelliklere sahip olabilir ve neredeyse dünyanın her yerinde endemizm merkezleri olarak bilinir. Bu alanlar, jeolojik izolasyon sonucu oluşan edafik/jeolojik adalar olarak bilinir. Ekstrem-edafik koşullarla başa çıkabilen bazı bitki türleri, nadir biyotasıyla bu habitatlarda hayatta kalabilir. Halofitler, serpantinofitler, kalkerofitler ve metalofitler olarak adlandırılan bitkiler, diğer bitkiler için olumsuz olan edafik koşullara adapte olmuşlardır. İntraspesifik farklılaşma dirençli ekotiplere yol açabilirken, bazı türler temel fizyolojik özelliklerinden dolayı ekstrem habitatları tercih etmektedir. Fizyotipik özellikler, bazı bitkilerin zorlu koşullarda hayatta kalmasını açıklamada önemli bir rol oynamaktadır. Serpantin toprakları, bitkilerin edafik faktörlere karşı tepkilerini araştırmak için geliştirilen doğal ve ideal model sistemlerdir. Mevcut olumsuz koşullardan kaçınmak, bitkiler için tercih edilen bir yöntemdir, ancak bu koşullarla başa çıkmaya çalışan bitkiler özelleşmiştir. Sınırlı kimyasal ve fiziksel yapılarıyla, bu habitatlar genellikle özelleşmiş veya tolere eden bitkiler içerir. Serpantin habitatlarında yaşamayı başarabilen türler, bazı elementlerin yüksek miktarı nedeniyle bazı elementlerin ve besin maddelerinin eksikliğine karşı direnç göstermek zorundadır. Serpantinofit türleri genellikle dar bir alanda özelleşirken, serpantinovaglar yüksek ekolojik toleransa sahiptir ve farklı edafik koşullarda hayatta kalabilirler.(AI)