Bu makalede, Adana'da yaşayanların öznel sağlık durumlarının marjinal etkilerine odaklanılmaktadır. Adana'nın sağlık durumunu iyileştirmek için 1923'te Türk Milliyetçi Kulübü ve özel hastanelerin katkıda bulunduğu belirtilmektedir. Ancak, Adana sakinlerinin öznel sağlık durumunun değerlendirilmesi literatürde incelenmemiştir. Bu nedenle, makale, bağlamsal faktörler aracılığıyla öznel belirleyicilerin marjinal etkilerine odaklanmaktadır. Makale, olumsuz belirleyiciler olarak objektif ve öznel sosyal izolasyon, saldırı, işsizlik, emekli olma, yüksek konut maliyeti, güvensiz mahalle ve olumsuz çevre algısı (hava kirliliği, gürültü, kötü toplu taşıma, hizmetlere erişim) ile olumlu belirleyiciler olarak sosyal sermaye ve Öznel İyi Oluş (SWB) olarak mutluluk ve yaşam kalitesi sorularını içeren bir sosyal anket temel alarak kentsel sağlık literatürüne katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Öznel sağlık durumunun değerlendirilmesi, SWB'nin sağlık durumunun önemli bir belirleyicisi olduğu, öznel sosyal izolasyonun sağlık durumunu objektif sosyal izolasyondan daha güçlü bir şekilde açıkladığı ve öznel mekansal değişkenlerin sağlık durumunu objektif mekansal değişkenlerden daha anlamlı bir şekilde açıkladığı üç hipoteze dayanmaktadır. WHO'ya göre iyi sağlık, eğitim başarısızlıklarının azaltılması, güvensizlik ve işsizliğin azaltılması, konut standartlarının iyileştirilmesi ve yeterli bir emeklilik sisteminde yaşamayı içermektedir. Önceki literatür, iyi oluşun zihinsel sağlıkla ilişkisini (Slade vd. 2009; Wyn vd. 2000; Fritze vd. 2008; Gu, Strauss, Bond ve Cavanagh 2015; Lorenc vd. 2012; Flatau vd. 2000; Tempany 2009); hava kirliliği ile ilişkisini (Mabahwi, Leh ve Omar 2014), çocuk sağlığı ile ilişkisini (Maller, vb. 2000) içermektedir.(AI)