Bu makalede, Türk sendikacılığının tarihçesi ve sendikaların ekonomik, sosyal ve siyasi faaliyetleri incelenmektedir. Sanayi Devrimi'nin İngiltere'de başlamasıyla birlikte, üretim yöntemlerindeki değişimler ve büyük fabrikaların kurulmasıyla işçi sınıfı ortaya çıkmıştır. Bu dönemde, işçilerin haklarını korumak için örgütlenme gereği duymaları sendikacılığın temelini oluşturmuştur. Türk tarihinde ise sendikal faaliyetler Osmanlı Devleti döneminden itibaren çeşitli gelişmeler göstermiştir. Cumhuriyet dönemiyle birlikte devletin sanayileşmeye önem vermesiyle birlikte, ücretli çalışan sayısı artmış ve işçiler dernek veya cemiyet adı altında örgütlenmeye başlamıştır. 1947'de çıkarılan Sendikalar Kanunu ile Türk Sendikacılığı yasal bir zemin kazanmıştır. 1961 Anayasası'nın sağladığı özgürlük ortamıyla sendikacılık faaliyetleri gelişmiş ve devlet memurlarının da sendikalaşmasına izin verilmiştir. 1980'li yıllardan sonra Türkiye'de sendikacılık faaliyetleri daha da gelişmiştir. 1982 Anayasası ve 2821 Sayılı Sendikalar Kanunu, sendikal gelişmelerin yasal sınırlarını belirlemiştir. Bu çalışma, Türk sendikacılığının tarihini ve sendikaların ekonomik, sosyal ve siyasi faaliyetlerini anlamak için önemli bir kaynak olabilir.(AI)