Urakus karsinomları, embriyonel dönemde allantois kanalının involüsyonundan kaynaklanan bir yapı olan urakusun kalıntılarından kaynaklanan tümöral yapıları ifade eder. Bu tümörler genellikle adenokarsinomlardır ve müsinöz tipte olabilirler. Urakal epitelyal neoplazileri arasında villöz adenom, müsinöz kistadenom, enterik adenokarsinom, taşlı yüzük hücreli adenokarsinom gibi çeşitli tipler bulunur. Bu tümörler genellikle mesanenin ön duvarında lokalize olur ve mesanenin diğer bölgelerinde de rastlanabilir. Klinik olarak en sık görülen semptom hematüridir, ancak kitle varlığı, karın ağrısı, idrar yapmakta zorluk gibi belirtiler de görülebilir. Urakal karsinomlar genellikle erişkinlerde görülür ve erkeklerde daha sık görülme eğilimindedir. Tedavi genellikle parsiyel veya total sistektomi olarak tercih edilir. Radyolojik görüntülemelerde tümöral kitle ve kalsifikasyon varlığı tespit edilebilir. Urakal karsinomların erken evrede belirti vermemesi ve yayılma eğilimi nedeniyle genellikle ileri evrelerde tanı alırlar. Makroskopik olarak beyaz-grimsi renkte solid veya kistik bir yapı olarak görülebilirler. Mikroskopik olarak nonkistik adenokarsinomlar ve kistik adenokarsinomlar olmak üzere farklı tipleri bulunur. Müsinöz tip adenokarsinomlar hücre içinde müsin içerirken, taşlı yüzük hücreli tip vakuol içerebilir. Tedavi ve prognoz, tümörün evresine ve histopatolojik özelliklerine bağlı olarak değişir.(AI)