Son yıllarda tıp alanında yapay zeka ve derin öğrenme algoritmaları popüler bir çalışma alanı haline gelmiştir. Oftalmoloji, teknolojinin en yoğun kullanıldığı tıp alanlarından biridir. Göz hastalıklarının tanı, takip ve sınıflandırmasında bu algoritmalar kullanılarak klinik sonuçlar elde edilmeye çalışılmaktadır. Diyabetik retinopati, yaşa bağlı maküla dejenerasyonu, glokom, maküler ödem, optik nöropati, santral seröz koryoretinopati, prematüre retinopatisi ve retina segmentasyonu gibi konularda derin öğrenme algoritmaları üzerine çalışmalar yapılmaktadır. Bu çalışmaların amacı, erken tanı ve doğru zamanda hasta yönlendirmesi yaparak insanların yaşam kalitesini artırmak ve önlenebilir körlüğü engellemektir. Yapay zeka modelleri kullanılarak, bireylerden alınan görüntüler uzak merkezlerde işlenecek ve sonucunda kişiye ne yapması gerektiği konusunda öneriler sunulacaktır. Teletıp kavramının hayatımıza girmesi ve pratiğe dökülmesi yapay zeka sistemleri ile mümkün olacaktır. Ancak yapay zeka sistemlerinin bazı dezavantajları bulunmaktadır, örneğin net çizilmiş tanı kriterlerinin olmaması, görüntülerin iki boyutlu olması ve çekimlerin genelleştirilememesi gibi. Bu nedenle gerçek hayatta uygulanabilmesi için doğruluk, sensitivite, spesifisite, güvenirlik ve validite çalışmalarına ihtiyaç vardır. Ayrıca yapay zeka sistemlerinin etik ve hukuk çerçevesinde düzenlenmesi önemlidir. Bu makalede yapay zeka, makine öğrenmesi, derin öğrenme sistemleri ve oftalmolojide uygulama modelleri üzerine gelişmeler özetlenmektedir.(AI)