Tıbbi görüntülemede üç boyutlu (3D) yazıcıların kullanımı son yıllarda hızla artmaktadır. Bu yeni nesil teknoloji, özellikle cerrahi branşlarda teşhis, tedavi ve cerrahi planlamada büyük faydalar sağlamaktadır. Üç boyutlu yazıcılar, ticari ürün üretimi için gereken maliyetli kalıp üretimine ihtiyaç duyulmadan tek bir ürünün tasarlanarak model oluşturulmasını sağlamaktadır. Bu teknoloji, bilgisayar ortamında açık kaynak kodlu yazılımlar kullanılarak tasarlanan ve üretilen modellerle pratikte kolaylık sağlamaktadır. Dijital radyolojik görüntülerin üç boyutlu yazıcılarla kullanılabilmesi için uygun formata dönüştürülmesi ve gerekli işlemlerden geçirilerek modellemenin yapılması gerekmektedir. Üç boyutlu yazıcı teknolojisi, 1984 yılında Charles Hull tarafından bulunmuş ve günümüzde \"Hızlı Prototipleme\" ve \"Üç Boyutlu Baskı\" terimleriyle eşanlamlı olarak kullanılmaktadır. İlk ticari 3D yazıcı 1986 yılında piyasaya sürülmüş, ancak yaygınlaşması zaman almıştır. Tıbbi alanda üç boyutlu baskı ile ilgili ilk yayınlar 2000 yılında görülmeye başlanmış ve günümüzde binlerce bilimsel makale bulunmaktadır. Radyolojik görüntülerle 3D yazıcı kullanımı zamanla artmış ve bu alanda yapılan çalışmalar hızla artmaktadır. Üç boyutlu yazıcılar, DICOM verisini doğrudan kullanamazlar, bu nedenle STL formatına ihtiyaç duyarlar. STL formatı, objenin yüzey haritasını üçgen parçalara ayıran bir dosya formatıdır.(AI)