Bu makalede, İslam düşünce geleneğinde takrib kavramı ele alınmaktadır. İslam kültürünün düşünceyi teşvik eden bakış açısı, farklı mezheplerin ortaya çıkmasına ve İslam düşüncesinin zenginleşmesine olanak sağlamıştır. Sünni, Şii, Zahirî, Bâtınî gibi birçok mezhep, İslam aklının ve tefekkürünün bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. İslam düşüncesinin ufuklarını genişletmek için diğer din ve kültürlerle temas kurulmuş ve bu sayede Yunan, Yahudi, Hristiyan ve İran medeniyetlerinin felsefi mirası İslam kültürü içinde yeniden canlanmıştır. İslam mezhepleri, siyasi, toplumsal ve kültürel düzeyde destek bulmuş ve günümüze kadar ulaşmıştır. Ancak mezhepler arasındaki ilişkiler zaman zaman sıcak ve diyalog odaklı olmuşken zaman zaman da gerginlik ve çatışmalara yol açmıştır. Özellikle hilafet problemi etrafında yaşanan farklı yorumlar ve Hâricî grupların faaliyetleri, erken dönem İslam toplumunu etkilemiştir. Ayrıca Abbasî halifesi Me'mûn döneminde yaşanan mihne olayı da siyasi bir gerilim olarak önemli bir rol oynamıştır. Bu dönemde İmamî Şiilik, siyasi himaye bulmuş ve Bağdat'ta Sünnilikle gerginlik yaşanmıştır. Ayrıca Bâtınilik öncülüğünde Alamut merkezli Nizarî-İsmailî hareket, İslam dünyasını sarsmış ve çatışmalara yol açmıştır. Bu makalede, takrib kavramının İslam düşünce geleneği içindeki beklentileri ve gerçekleri ele alınmaktadır.(AI)