Bu çalışmada, farklı egzersiz protokollerinde iskemik ön koşullandırmanın (oklüzyon-reperfüzyon) etkisi incelenmiştir. Kalp-damar sisteminin doku veya organların işlevlerini kontrol etmek için kan ihtiyacını karşılaması gerekmektedir. Ancak, bu kan ihtiyacının denge ve kesinti sorunları yaşanması, iskemi durumunu ortaya çıkarabilmektedir. Oklüzyon-reperfüzyon durumu ise bazı doku-organ hasarlarına ve metabolik etkilenmelere neden olabilmektedir. İskemik ön koşullandırma ise kalp kasında uygulanan bir yöntem olup, kısa aralıklı oklüzyon-reperfüzyon döngüleriyle dokuları iskemiye karşı koruduğu kanıtlanmıştır. Bu yöntem, performans artırıcı etkileri nedeniyle spor alanında da popülerlik kazanmıştır. Maksimum fiziksel egzersiz sırasında ise iskemik ön koşullandırmanın, kas iskemisi atakları ve ardından reperfüzyon ile vücuttaki farklı dokuları iskemik/hipoksik hakaretlere karşı daha dirençli hale getirebileceği bildirilmiştir. İskemik ön koşullandırmanın, lokal vazodilatasyonları teşvik ederek kan akışını artırabileceği ve oksijen dağıtımını iyileştirebileceği belirtilmektedir. Bu nedenle, iskemik ön koşullandırmanın çeşitli egzersiz modlarında maksimum performansı artırabileceği düşünülmektedir. Bu çalışma, iskemik ön koşullandırmanın egzersiz performansına etkisini araştırmaktadır.(AI)