Bu çalışmada, bir termosifon tipi ısı borusunda düşük GWP (Küresel Isınma Potansiyeli) soğutucularının ısı transfer performansının sayısal olarak değerlendirilmesi yapılmıştır. Isı borusu, günümüzde birçok farklı alanda kullanılan bir cihaz olup, ilk kez 1830'larda Perkins tarafından keşfedilmiş ve onun adıyla \"Perkins tüpü\" olarak adlandırılmıştır. Isı borusu fikri, 1830'lardan bu yana birçok araştırmanın konusu olmuştur. Wickless gravity-assisted (termosifon tipi) ısı borusu ilk kez 18. yüzyılda İngiltere'de yapılmıştır. Gaugler ve Trefethen, sırasıyla 1944 ve 1962 yıllarında yaptıkları çalışmalarla ısı borusunun gelişimine önemli katkılarda bulunmuşlardır. Gaugler, 1942 yılında ısı borusu için ilk patentini almıştır. Ancak o dönemde, teknolojinin gelişmemesi ve ısı borusu üzerine yapılan çalışmaların yetersizliği nedeniyle, böyle bir cihazın çok gerekli olmadığı düşünülmüştür. Bu nedenle, ısı borusu fikri yaklaşık 20 yıl boyunca bir fikir olarak kalmıştır. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte, ısı borusunun geniş bir kullanım alanı olmuştur. Isı borusu, elektronik devrelerin ve bilgisayar işletim sistemlerinin soğutulmasında, ısı geri kazanım sistemlerinde, klima-ventilasyon sistemlerinde, buzlanma önleme ve kar koruma sistemlerinde, güneş enerjisi sistemlerinde, uzay araçlarında ve birçok diğer uygulamada kullanılmaktadır. Isı borusu, bir ısı transfer cihazıdır ve çok düşük bir sıcaklık farkında bile büyük miktarda ısı taşıyabilir. Isı borusu genellikle silindirik şekilde olup, tüm yanları kapalıdır ve çalışma sıvısıyla doldurulmadan önce vakum işlemine tabi tutulur. Ayrıca, çalışma sıvısının hareketini sağlamak için ısı borusuna bir kapiler fitil yerleştirilir. Isı borusu, (I) buharlaştırıcı, (II) kondenser ve (III) adiabatik bölge (ısı transferi olmayan bölge) olmak üzere üç bölümden oluşur. Çalışmanın amacı, düşük GWP soğutucularının bir termosifon tipi ısı borusunda ısı transfer performansını sayısal olarak değerlendirmektir.(AI)