Bu bölümde, kanser hastalarında genel kardiyak değerlendirmenin önemi üzerinde durulmaktadır. Günümüzde hastalıkların tanı, takip ve tedavilerinin daha iyi bir şekilde düzenlenebilmesi, tıbbın gelişen sosyo-ekonomik durum ve bilimin teknolojiye yansımalarıyla mümkün olmaktadır. Onkoloji ve kardiyoloji hastalarının yaşam süresinin uzaması, bu iki alanın ortak kesişim kümesi olan hastaların sayısının artmasına neden olmaktadır. Kemoterapi sonrası kardiyotoksisite, tedavinin sık kardiyak komplikasyonlarından biridir ve kardiyologların tedavi ve takibe dahil olmasını gerektirmektedir. Kardiyo-onkoloji ekibi, bu hastaların değerlendirilmesi ve tedavisinde kardiyoloji ve onkolojinin birlikte çalıştığı bir ekip olarak adlandırılmaktadır. Son yıllarda kanser tedavisine yönelik spesifik ilaçlar önemli ölçüde artmıştır. Kardiyovasküler etkilerin spektrumu göz önüne alındığında, kalp fonksiyonunu etkileyen ajanlar, vasküler fonksiyonu etkileyen ajanlar veya her ikisini etkileyen ajanlar olarak sınıflandırılabilir. Radyasyon tedavisi de miyokardiyumda injuriye yol açabilir. Kemoterapiye bağlı kardiyotoksisite spektrumu, yapısal anormalliklere ve fonksiyonel duruma göre sınıflandırılmıştır. Kemoterapi ile ilişkili kardiyotoksisite tip 1, kardiyak miyosit hasarının indüksiyonuyla karakterizedir ve antrasiklinler bu tipin tipik bir örneğidir.(AI)