Günümüzde sosyo-ekonomik koşulların etkisiyle aile yapısı değişmektedir ve tek ebeveynli aileler daha sık karşılaşılan bir aile modeli haline gelmiştir. Tek ebeveynli aileler, anne veya babanın tek başına çocuk bakımını üstlendiği ailelerdir. Bu durum genellikle boşanma sonucunda ortaya çıkmaktadır. Türkiye'de 2016 yılında yalnız ebeveyn ve çocuklardan oluşan hane halklarının toplam hane halklarının %8.2'sini oluşturduğu belirtilmektedir. Tek ebeveynli olmanın çocuklar üzerinde olumsuz etkileri olduğu bilinmektedir. Boşanma veya ayrılma süreci, çocuklar için belirsizlik, güvensizlik, endişe ve kaygılarla baş etmeyi gerektiren zorlu bir süreçtir. Ayrıca, tek ebeveynli çocuklar genellikle fiziksel ve mental sağlık açısından daha olumsuz durumda olabilirler. Aile geçimsizliği, parçalanmış aileler ve ebeveynlerde ruhsal hastalık gibi faktörler, çocukların ruhsal belirtiler gösterme riskini artırabilir. Tek ebeveynli aileye geçişin genel olarak çocuk davranış problemlerinde artışla ilişkili olduğu belirtilmektedir.(AI)
Atıf Sayısı :
