Bu bölümde, erken evre serviks kanserinin cerrahi tedavi yönetimi incelenmiştir. Uluslararası Jinekoloji ve Obstetri Federasyonu'nun (FIGO) 2009 yılında yayınladığı evreleme sistemi, erken evreyi 1A1, 1A2, 1B1, 1B2 ve 2A1 olarak tanımlamıştır. Ancak 2018 yılında yapılan gözden geçirmeyle birlikte, erken evreye 1B3 ve 2A2 de eklenerek lokal ileri serviks kanseri olarak adlandırılmıştır. Serviks kanseri vakalarının %60-70'i erken evrede teşhis edilmektedir. Cerrahi tedavi, 1900'lerde çoklu modalitelerle ortaya çıkmıştır ve klasik radikal cerrahi, radyoterapi ve kemoterapi ön planda olmuştur. Ancak günümüzde yaşam kalitesi, genel sağkalım, progresyonsuz sağkalım gibi faktörler ön plana çıkmış ve tedavi kişiselleşmeye başlamıştır. Minimal invaziv cerrahi, sinir koruyucu cerrahi, fertilite koruyucu cerrahi ve sentinal lenf nodu haritalaması gibi daha az radikal cerrahi yaklaşımlar tercih edilmektedir. Hastanın yaş, performans, fertilite arzusu, patoloji tipi, invazyon derinliği ve genişliği, lenf nodu tutulumu, parametrial invazyon ve tümörün yaygınlığı gibi klinik ve patolojik kriterler, cerrahi tedavi seçeneklerini belirlemektedir. Bu bölümde, erken evre serviks kanseri olan farklı evrelerin cerrahi yönetimi güncel literatür bilgileri ışığında incelenmiştir.(AI)