Prostat kanseri, dünya genelinde erkekleri etkileyen en sık ikinci kanserdir. Bu hastalıkta, radikal prostatektomi veya radyoterapi gibi tedaviler kullanılmaktadır. Ancak bazı hastalarda tedavi sonrası yüksek nüks riski bulunmaktadır. Bu durumda, androjen deprivasyon tedavisi (ADT) kullanılarak tümör yükü azaltılmakta ve nüks riski azaltılmaktadır. ADT, testiküler androjen seviyelerini baskılayarak veya androjen reseptörlerini hedefleyerek androjen seviyelerini azaltmayı amaçlayan bir tedavi yöntemidir. ADT'nin medikal veya cerrahi kastrasyon, antiandrojen tedavi veya bu ikisinin kombinasyonu olan maksimal androjen blokajı şeklinde uygulanması yaygındır. ADT'nin erken evre prostat kanserinde monoterapi olarak uygun olmadığı ancak primer tedaviye eklenmesinin orta veya yüksek riskli hastalarda sonuçları iyileştirdiği gösterilmiştir. Ancak ADT'nin en uygun hasta popülasyonu, tedavi için en uygun zaman ve süre gibi konular hala tartışmalıdır. Bu nedenle, ADT ile ilgili klinik çalışmaların yapılması ve yan etkilerinin değerlendirilmesi önemlidir. Bu makalede, nonmetastatik prostat kanseri olan hastalarda ADT ile ilgili klinik çalışmaların derlendiği ve ADT'nin rolü ve yan etkilerinin tartışıldığı belirtilmektedir.(AI)