Bu bölümde, periferik sinirlerde meydana gelen tuzaklanma ve kompresyon mononöropatilerine yaklaşım incelenmektedir. Bu tür mononöropatiler, periferik sinirlerin dar kanallardan geçerken veya bu yapıların çıkışında mekanik irritasyon sonucu oluşan hasarlarla ortaya çıkar. Kompresyon nöropatileri olarak da adlandırılan bu durumların patofizyolojisinde, sinirlerin sıvı basıncının artması, mikro-dolaşımın bozulması, ödem ve iskemi gibi faktörler yer almaktadır. En sık görülen tuzak mononöropatileri karpal tünel sendromu ve dirsekte ulnar nöropatidir. Diğer tuzak mononöropatileri ise Tablo 1 ve Tablo 2'de gösterilmiştir. Tuzak nöropatiler bazı durumlara veya yapılan işlere özgü olabilir ve risk faktörleri arasında tekrarlayan hareketler, ağır işler, bacak postürleri, kilo kaybı, obezite ve diyabetes mellitus yer alır. Semptomlar genellikle parestezi, duyu kaybı, kas güçsüzlüğü ve atrofi gibi sinirin sorumlu olduğu alanlarda ortaya çıkar. Tanı, klinik değerlendirme, elektrodiagnostik testler ve görüntüleme yöntemlerinin birlikte kullanılmasıyla konulur. Tedavi, altta yatan nedenin ortadan kaldırılması, semptomların hafifletilmesi ve sinirin iyileşmesinin teşvik edilmesini içerir.(AI)