Antimikrobiyaller, mikroorganizmaların neden olduğu enfeksiyon hastalıklarının tedavisinde kullanılan ilaçlardır. Antibakteriyel, antiviral, antiparaziter ve antifungal olmak üzere dört gruba ayrılırlar. Bu ilaçların kullanımında dikkate alınması gereken faktörler, yan etkileri ve mikroorganizmalarda direnç gelişimine neden olmalarıdır. Bu nedenle akılcı antibiyotik kurallarına uygun olarak kullanılmaları önemlidir.Antibakteriyel ilaçlar, bakteriyel enfeksiyonların tedavisinde kullanılan ilaçlardır. Antibiyotikler, bakterilerin çoğalmasını engelleyen veya öldüren doğal maddelerdir. Penisilin, sefalosporinler ve makrolidler gibi doğal antibiyotikler bulunurken, sülfonamidler, kinolonlar ve imidazoller gibi sentetik olarak üretilen antibiyotikler de vardır. Antibiyotiklerin etki mekanizmaları hücre duvarı biyosentezini engellemek, protein sentezini engellemek, nükleik asit sentezini veya yapısını etkilemek, folik asit biyosentezini engellemek veya membran bütünlüğünü bozmak gibi farklı şekillerde olabilir.Hücre duvarı biyosentezini engelleyen antibiyotikler, bakterilerin hücre duvarının sentezini etkileyerek bakterilerin çoğalmasını engeller. Beta-laktam antibiyotikler, penisilinler ve sefalosporinler gibi ilaçlar bu gruba dahildir. Penisilinler, ilk kez 1928 yılında keşfedilmiş olup doğal ve dar spektrumlu penisilinler, semisentetik ve dar spektrumlu penisilinler ve semisentetik ve geniş spektrumlu penisilinler olmak üzere farklı tipleri bulunur. Sefalosporinler ise 5 kuşağa ayrılır ve her kuşakta farklı etki spektrumuna sahiptir.Bu özet, antimikrobiyallerin genel bir tanımını, antibakteriyel ilaçların farklı tiplerini ve hücre duvarı biyosentezini engelleyen antibiyotiklerin özelliklerini içermektedir.(AI)