Fonolojik farkındalık, konuşma dilindeki sözcüklerin hecelerden veya daha küçük bileşenlerden oluştuğunu bilmek ve bu bileşenleri ayırt etmek, parçalara ayırmak, manipüle etmek gibi zihinsel işlemler yürütebilme becerisidir. Bu beceri, çocukların sözcük içindeki seslerin benzer veya farklı olduğunu bilmesini sağlar. Fonolojik farkındalık gösteren çocuklar, bir sözcükteki ses birimlerini bilinçli olarak tanırlar veya en azından bu birimlere karşı duyarlıdırlar. Bu beceri, çocukların sözcük birimlerine karşı giderek daha duyarlı hale gelmelerini ve karmaşık olan ve beceri gerektiren bu birimleri nasıl manipüle edeceklerini öğrenmelerini sağlar. Fonolojik farkındalık becerileri okul öncesi dönemde başlar ve yaş ilerledikçe gelişir. Çocuklar, küçük yaşlarda hecelerin ve bu hecelerin daha küçük ses birimlerini içerdiğinin farkına varırken, ilerleyen yaşlarda sözcük başı ve sözcük sonu uyaklar ile sözcük ve hece içi birimlerinin farkına varırlar. Fonolojik farkındalık becerilerinin gelişimi, çocukların dil birimlerinin sırasıyla farkına varmalarıyla ilerler. Bu becerilerin dört düzeyi vardır: kelime farkındalığı, hece farkındalığı, sözcük başı ve uyak farkındalığı, fonemik farkındalık.(AI)