Günümüzde kanser tedavileri, sosyo-ekonomik durumun ve bilimsel gelişmelerin etkisiyle daha iyi bir şekilde düzenlenebilmektedir. Bu durum, tıbbın genel sağlık sorunlarına çözüm getirme olasılığını artırmaktadır. Onkoloji ve kardiyoloji hastalarının yaşam süresinin uzamasıyla birlikte, bu iki alanın ortak hastaları da artmaktadır. Kemoterapi sonrası kardiyotoksisite, kardiyak komplikasyonların sık görülmesi nedeniyle kardiyologların da tedavi ve takibe dahil olmasını gerektirmiştir. Bu durum, kardiyoloji ve onkoloji alanlarının bir araya gelerek bir ekip oluşturmasını zorunlu hale getirmiştir. Bu ekibe kardiyo-onkoloji ekibi denilmektedir. Son yıllarda kanser tedavisi için kullanılan spesifik ilaçlar artmıştır. Kardiyovasküler etkilerin spektrumu göz önüne alındığında, kalp fonksiyonunu etkileyen ajanlar, vasküler fonksiyonu etkileyen ajanlar veya her ikisini etkileyen ajanlar bulunmaktadır. Radyasyon tedavisi de miyokardiyumda hasara yol açabilmektedir. Kemoterapiye bağlı kardiyotoksisiteyi sınıflandırmak için Ewer ve Lippman tarafından bir sistem oluşturulmuştur. Bu sistem, yapısal anormalliklere ve fonksiyonel duruma göre kardiyotoksisiteyi sınıflandırmaktadır. Kemoterapi ile ilişkili kardiyotoksisite, kardiyak miyosit hasarının indüksiyonu ile ortaya çıkmaktadır.(AI)