Kriyoterapi, dokulara lokal olarak yoğun soğuk uygulaması yaparak ablasyon sağlayan bir tedavi yöntemidir. Bu yöntem, tıpta ilk olarak Mısırlılar tarafından enflamasyonu tedavi etmek için kullanılmıştır. Daha sonra James Arnott tarafından meme, serviks ve cilt kanserlerinin tedavisinde kullanılmıştır. Kriyoterapi, soğutulmuş gazlar kullanılarak farklı cilt lezyonlarında da kullanılmaya başlanmıştır. Geliştirilen probleler sayesinde daha tutarlı sıcaklıklar elde edilerek etkin erişim sağlanmıştır. Kriyoterapide etkin doku yıkımı, dondurma ve çözünme döngüsünün uygun şekilde uygulanmasıyla elde edilmektedir. Donma safhasında hücre içi boşlukta buz kristalleri oluşur ve hücre ölümüne neden olur. Çözülme safhasında ise hücre zarları daha fazla bozulur. Kriyoterapi işlemi sonucunda koagülasyon nekrozu, hücresel apoptozis ve fibrozis oluşur. Kriyoterapinin etkin başarısı, hedef dokunun hücre tipine ve hücre ortamına göre belirlenen bir sıcaklık değeriyle sağlanır. İnsanlarda kriyoterapi uygulamasının tam bir hücre ölümüne ne kadar sürede yol açtığına dair veri bulunmamaktadır. Ancak yapılan çalışmalarda, dondurma işleminin süresi ve tekrar sayısı arttıkça daha geniş alanda doku nekrozu oluştuğu gözlemlenmiştir.(AI)