Parkinson hastalığı, substantia nigra'daki dopaminerjik nöronların dejenerasyonu sonucunda ortaya çıkan bir nörodejeneratif hastalıktır. Bu hastalık, yavaş ve progresif bir seyir gösterir. Parkinson hastalığı, ilk olarak 1817 yılında James Parkinson tarafından tanımlanmıştır. Hastalığın patogenezi, Nigro-sitriatal yolaktaki dopamin eksikliğiyle ilişkilidir. Parkinsonizm, primer ve sekonder parkinsonizm olmak üzere iki alt başlık altında incelenir. Parkinson hastalığı ise idiopatik parkinsonizmin en yaygın nedenidir. Parkinson hastalığı genellikle 50-60 yaşları arasında görülür ve yaşla birlikte prevalansı artar. Hastalığın kardinal bulguları bradikinezi, istirahat tremoru, rijidite ve postural instabilitedir. Substantia nigra'da dopaminerjik nöron kaybının %60-80'i olduğunda klinik belirtiler ortaya çıkar. Parkinson hastalığında non-motor semptomlar da görülür, bunlar arasında otonomik bulgular, nöro-psikiyatrik bulgular, dermatolojik bulgular ve REM uykusu bozuklukları yer alır.(AI)
Atıf Sayısı :
