Proksimal humerus kırıkları, yaşlı nüfusta giderek artan bir sorun haline gelmektedir. Bu kırıklar genellikle düşük enerjili travmalar sonucunda ortaya çıkar ve osteoporotik kırıklar olarak adlandırılır. Gençlerde ise yüksek enerjili travmalar sonucunda görülen kırıklar daha yaygındır. Kadınlarda erkeklere göre daha sık görülen bu kırıkların tedavi yöntemi, kırığın tipi, hastanın yaşı, mevcut sağlık sorunları ve hastanın fonksiyonel beklentilerine bağlı olarak belirlenir. Tedavi seçenekleri arasında cerrahi müdahale, konservatif tedavi ve ters omuz protezi gibi farklı seçenekler bulunur. Proksimal humerus kırıklarının en sık görülen yaralanma mekanizması, osteoporotik yaşlı bireylerin düşmesi sonucunda oluşan indirekt kuvvetlerdir. Bu kırıkların tedavisinde proksimal humerus anatomisi ve etkileyen kuvvetlerin iyi anlaşılması önemlidir. Kırıkların klinik ve radyolojik değerlendirmesi yapılırken, kırığın tipi ve yerleşimi, arteriyel beslenme ve sinir yaralanmaları gibi faktörler göz önünde bulundurulmalıdır. Proksimal humerus kırıkları, uygun tedaviyle hastaların fonksiyonel bir omuza kavuşmasını sağlayabilir.(AI)
Atıf Sayısı :
