Parkinson Hastalığı (PH), yaşa bağlı olarak ortaya çıkan ve nörodejeneratif bir hastalıktır. PH'nın klinik belirtileri motor ve motor olmayan semptomlar şeklinde ortaya çıkar. Motor belirtiler arasında tremor, rijidite, bradikinezi ve postural refleks bozuklukları yer alır. PH'nın patogenezinde merkezi ve periferik sinir sistemindeki nöronlarda dejenerasyon meydana gelir. Hastalığın tedavisi için birçok ilaç bulunmasına rağmen kesin bir tedavi yöntemi henüz yoktur. Tedavide genellikle Levodopa, Dopamin agonistleri, Katekol-O-metiltransferaz inhibitörleri ve Monoamin oksidaz tip B inhibitörleri kullanılır. L-dopa, PH tedavisinde en yaygın kullanılan ilaçtır ancak uzun süreli kullanımında motor dalgalanmalar ve diskinezi gibi yan etkiler görülebilir. Bu nedenle yeni tedavi yaklaşımları geliştirilmektedir. Dopaminerjik ajanlar, PH'nın motor belirtilerine etki eden temel neden olan dopamin eksikliğini tedavi etmek için kullanılır. L-dopa, PH tedavisinde altın standart olarak kabul edilir ancak motor komplikasyonlara neden olabilir. Kronik L-dopa kullanımına bağlı diskinezilerin mekanizması tam olarak anlaşılamamıştır. Bu nedenle, L-dopa'nın etkili ve güvenli bir şekilde kullanılabilmesi için daha fazla çalışma yapılması gerekmektedir.(AI)