Proksimal humerus kırıkları, omuz eklemi bölgesinde sık görülen ve tedavi yaklaşımları açısından önemli olan yaralanmalardır. Bu kırıkların tedavi yöntemleri üzerine birçok çalışma yapılmış olmasına rağmen ortak bir tedavi algoritması belirlenememiştir. Humerus, üst ekstremitenin en uzun ve en kalın kemiğidir. Proksimal humerus bölgesindeki en önemli yapı, skapula ile eklem yapan yarım küre şeklindeki caput humeridir. Bu bölgede ayrıca tuberculum majus ve tuberculum minus adı verilen çıkıntılar bulunur. Kırıklar genellikle bu bölgelerde meydana gelir. Proksimal humerus kırıkları, Codman ve Neer tarafından farklı şekillerde sınıflandırılmıştır. Codman, kırık parçalarını tüberkulum majus, tuberculum minus, humerus başı ve diyafiz olarak tanımlamıştır. Neer ise kırık parçaları arasındaki ayrışmanın önemini vurgulayarak sınıflandırma yapmıştır. Proksimal humerus kırıkları, fonksiyonel geri kazanım açısından önemli olduğu için tedavi yöntemlerinin doğru seçilmesi gerekmektedir. Ancak bu konuda ortak bir tedavi algoritması henüz belirlenememiştir.(AI)
Atıf Sayısı :
