Bu makalede, asetabular displazi (AD) olarak bilinen bir durumun tanıtımı yapılmaktadır. AD, asetabulumun yük taşıyan yüzeyinin sığ ve dik olarak yönlendirildiği bir durumdur. Bu durum, femur başının desteğini azaltır ve asetabular retroversiyona bağlı labrum ve kıkırdak hasarına neden olabilir. Sonuç olarak, genç erişkinlerde kalça osteoartriti (OA) gelişebilir. AD, kadınlarda daha sık görülür ve genetik yatkınlığı vardır. AD, gelişimsel kalça displazisi (GKD) nin bir sonucu olabilir veya infantil kalça hastalığı olmayanlarda ergenlik ve erken erişkinlik döneminde ortaya çıkabilir. GKD, genç erişkinlerde kalça fonksiyon bozukluğunun en yaygın nedenidir ve tedavi edilmezse OA gelişimiyle sonuçlanabilir. Semptomatik AD'li hastalarda, asetabulumu yeniden yönlendirmek için çeşitli pelvik osteotomiler kullanılmaktadır. Bu prosedürler, iyi seçilmiş hastalarda yaşam kalitesini önemli ölçüde artırabilir. Pelvik osteotomiler, minimal artrozu olan, şiddetli preoperatif ağrısı olan ve eskiden başarısız olunacağı düşünülen yaşlı hastalarda bile başarılı sonuçlar elde edilebileceğini gösteren yayınlar bulunmaktadır. AD olan hastaların genç ve aktif olması, eklemi koruyucu cerrahileri tercih etmelerine neden olur. Eklem koruyucu cerrahi, artroz ortaya çıkmadan yapılırsa uzun dönemde mükemmel sonuçlar elde edilebilir. AD ile OA arasındaki ilişki uzun süredir bilinmektedir ve AD'nin OA için bir predispozan faktör olduğu saptanmıştır. Ancak, hangi kalçaların kesin risk altında olduğu belirsizliğini korumaktadır.(AI)