Çocukluk çağı femur kırıkları genellikle travma, patolojik kemik hastalıkları veya çocuk istismarı sonucunda meydana gelir. Tedavi, çocuğun yaşı, ağırlığı, boy uzunluğu, kırık şekli ve patolojik olup olmamasına bağlı olarak değişiklik gösterir. Kalça kırıklarında yüksek komplikasyon oranları olduğu için genellikle cerrahi tedavi tercih edilir. Kalça kırıkları genellikle yüksek enerjili travmalar sonucu oluşurken, düşük enerjili travmalarla meydana gelen patolojik kırıklar da sık görülür. Kalça kırıkları tedavisinde baş-boyun kısmının kanlanması ve avasküler nekroz riski göz önünde bulundurulmalıdır. Delbet sınıflaması, çocukluk çağı kalça kırıklarının anatomik yerine göre sınıflandırılmasında kullanılır. Tanı için fizik muayene ve pelvis grafisi yeterli olabilir, ancak patolojik kırıklar için BT veya MR gerekebilir. Tedavinin amacı tam redüksiyonu sağlamak ve bu redüksiyonu korumaktır. Kapalı cerrahi tedavi genellikle tercih edilir, ancak ileri derecede ayrışmış kırıklar ve patolojik kırıklar için açık cerrahi yöntemler uygulanabilir. Tip I transepifizer kırıklar genellikle pelvipedal alçı tedaviyle iyileşir, ancak deplase kırıklarda kapalı veya açık redüksiyon ve internal tespit önerilir.(AI)