Bu bölümde, çocuklarda görülen santral sinir sistemi tümörleri ve özellikle düşük dereceli gliomlar (pDDG) hakkında güncel tedavi yaklaşımları özetlenmektedir. Santral sinir sistemi tümörleri, çocuklarda en sık görülen tümörlerdir ve kansere bağlı ölümlerin birinci sebebidir. Supratentorial tümörler genellikle 0-3 yaş arasında ve 10 yaşından sonra, infratentorial tümörler ise 4-10 yaş arasında daha sık görülmektedir. Bu tümörlerin patogenezi tam olarak bilinmemekle birlikte, çocukluk ve adolesan kanserlerinin büyük bir kısmı genetik sendromlar veya radyasyon maruziyeti gibi çevresel faktörlerle ilişkilendirilebilir. Günümüzdeki cerrahi ve adjuvan tedavilerdeki gelişmeler sayesinde medulloblastom ve düşük dereceli glial tümörlerde sağ kalım oranları artmış olsa da, difüz intrinsik pons gliomu (DİPG) ve yüksek dereceli orta hat gliomlarında sonuçlar hala kötüdür. Bu nedenle, hastalar risk gruplarına göre ayrılarak tedavi almalıdır. Eski SSS tümörleri sınıflaması fenotipik ve immün histokimyasal farklılıklara dayanıyordu, ancak şimdi genotipik ve moleküler özellikler de sınıflamaya dahil edilmiştir. Bu sayede tümörler daha homojen gruplara ayrılabilmekte ve hedefe yönelik tedaviler planlanabilmektedir. Pediatrik düşük dereceli gliomlar, nöro-glial hücrelerden köken alan tümörlerdir ve PBT'nin önemli bir bölümünü oluşturur. Bu tümörler WHO grad I ve II olarak sınıflandırılır ve çeşitli alt tipleri vardır. Bu bölümde, pDDG'ların moleküler gelişmeler ışığında güncel tedavi yaklaşımları özetlenmektedir.(AI)