Pelvis kırıkları, genellikle yüksek enerjili travmalar sonucunda meydana gelen ve ciddi bir mortalite ve morbidite riski taşıyan kırıklardır. Bu kırıklar, tüm kırıkların yaklaşık %3'ünü oluşturur. Politravmatik hastalarda %5'e kadar, trafik kazalarıyla ilişkili yaralanmalarda ise %42'ye varan oranlarda pelvis kırığı bildirilmiştir. Bununla birlikte, yaşlı ve osteoporotik hastalarda düşük enerjili yaralanmalar sonucu da pelvis kırığı meydana gelebilir.Pelvis, omurga ile alt ekstremiteler arasındaki bağlantıyı sağlayan halka benzeri bir yapıdır. İki innominat kemikten oluşan pelvis, arkada sakrum ve önde simfisis pubis ile birleşir. Sakroiliak eklem, sakrum ile innominat kemikler arasında bulunur ve pelvisin stabilitesini sağlar. Pelvisin diğer yapılarını birleştiren bağlar da bulunur. Pelvisin kemik yapısı ve içerisindeki damarlar, sinirler ve organlar birbirine yakın ilişki içerisindedir, bu da travma ve cerrahi müdahale sırasında yaralanma riskini artırır.Pelvis kırıkları genellikle yüksek enerjili travmalar sonucunda meydana gelir. Lateral kompresyon kuvveti, pelvis kırıklarının yaygın bir mekanizmasıdır. Gebelik sırasında ise hormonlar tarafından ligamentlerin gevşemesi nedeniyle pelvik halka instabil hale gelir. Gebelik sonrasında ise pelvik halka normale döner.Pelvis kırıkları, ciddi bir sağlık sorununa yol açabilen ve tedavi gerektiren kırıklardır. Bu nedenle, pelvis kırıklarıyla ilgili bilgi sahibi olmak ve uygun tedavi yöntemlerini bilmek önemlidir.(AI)