Bu bölümde, tibia şaft kırıkları üzerine bir inceleme yapılmaktadır. Tibia, uzun kemikler içinde en sık kırık görülen bölgedir ve alt ekstremitenin çevre yumuşak dokusu bakımından yetersiz örtümünün olduğu bir bölgede gelişir. Bu kırıklar düşük veya yüksek enerjili yaralanmalar sonucunda ortaya çıkabilir ve basit kapalı kırıklardan kompleks, açık, vasküler ve nörolojik defisitlere yol açabilecek ciddiyette kırık tipleriyle karşılaşılabilir. Tibia şaft kırıkları, kompartman sendromu riski en yüksek olan bölge olduğu için yakın vasküler ve nörolojik muayene gerektirir. Tedavi modellerine uyulmadığı takdirde amputasyon gibi ciddi sonuçlara yol açabileceği için bu kırıkların yakın takibi önemlidir. Tibia şaft kırıkları, uzun kemik kırıklarının %15'ini oluşturur ve her yıl 125.000'de 26 sıklıkla görülür. Motosiklet kullanımının arttığı toplumlarda bu kırıkların görülme sıklığı anlamlı bir şekilde artar. Genç popülasyonda daha yüksek enerjili ve erkeklerde daha sık görülen bu kırıklar, erkeklerde kadınlara oranla 2 kat daha sık görülür. Tibia, anteromedial yüzü kas örtümü olmadığı ve cilt altıyla direkt temas halinde olduğu için açık kırık olasılığı daha yüksektir. Yetersiz yumuşak doku örtümü, kırık sonrası ciddi şişlikleri kompanse edememesi nedeniyle kompartman sendromu açısından dikkatli takip gerektirir. Yaralanma mekanizması yüksek enerjili veya düşük enerjili olabilir. Yüksek enerjili yaralanmalara örnek olarak motorsiklet kazaları, ateşli silah yaralanmaları ve yüksekten düşmeler verilebilirken, düşük enerjili yaralanmalara burkulmalar, spor yaralanmaları ve düşük seviyelerden düşmeler örnek olarak gösterilebilir.(AI)