Bu bölümde, ön ayak ve orta ayak kırıkları ve çıkıkları ele alınmaktadır. Bu tür yaralanmalar, tüm kırıkların çok nadir bir yüzdesini oluşturur (%0.2). Ancak, tanıda ciddi şüphe gerektiren ve gözden kaçabilen durumlar olduğu için dikkatli olunması gerekmektedir. Özellikle Lisfrank (tarsometatarsal) eklem yaralanmalarına özel bir önem verilmelidir. Lisfrank kırıklı çıkıklarının sıklığı, yapılan bir çalışmada 60000 kişilik bir nüfusta %1 oranında görülmüştür, ancak sporcularda bu oran %6.2'ye kadar çıkmaktadır. Erkeklerde ise daha sık görülmektedir. Ayak, arka ayak, orta ayak ve ön ayak olmak üzere üç bölümden oluşur. Naviküler kemik, talus ile eklem yapar ve ayağın medial arkındaki pozisyonuyla dikey olarak uygulanan kuvvetlere karşı bir kilit taşı görevi görür. Naviküler yüzeyinin çoğu artiküler kıkırdakla kaplıdır ve vasküler erişim için sınırlı bir alan vardır. Küboid kemik, ayağın lateral arkını destekler. Tarsometatarsal eklem (Lisfrank), kuvvetli ligamentlerden oluşur ve stabilizasyon görevi görür. Metatarsofalangeal eklem (MTF) çıkıkları, parmak ucunda aksiyel yüklenme ile dorsale doğru oluşur ve ilk MTF eklem çıkığı en önemli olanıdır. Metatars proksimal kırıkları da önemlidir.(AI)