Total diz artroplastisi (TDA), dejeneratif eklem hastalıklarına bağlı olarak ortaya çıkan ağrı ve fonksiyonel bozuklukların etkili bir tedavi yöntemidir. Bu ameliyat sıklıkla yapılmakta ve sayısı giderek artmaktadır. TDA sonrası gelişen periprostetik kırıklar nadir görülen bir komplikasyon olsa da, cerrahın travma ve rekonstrüktif tekniklere de hakim olması gerekmektedir. Beklenen yaşam süresindeki artış ve yaşlı hastaların fonksiyonel taleplerindeki artış, periprostetik kırıkların görülme sıklığında artışa neden olabilir. Bu kırıklar arasında suprakondiler femur kırığı en sık görülenidir. Bu bölümde, total artroplasti çevresinde gelişen periprostetik kırıkların görülme sıklığı, risk faktörleri, sınıflandırma, inceleme ve tedavi seçenekleri incelenecektir. Diz artroplastilerinin sayısındaki artış nedeniyle, periprostetik kırıkların da artması beklenmektedir. Bu kırıkların tedavisi karmaşık olabilir ve zaman ve kaynak tüketebilir. Ancak, kilitli plak ile osteosentez, çivileme ve eksternal fiksasyon teknikleri gibi yeni tedavi yöntemleri, bu zorlu yaralanmalarda sonuçları iyileştirmiştir. Bu bölümün amacı, diz çevresi periprostetik kırıklarının görülme sıklığını ve tedavi yönetimini gözden geçirmektir. Femur kırıkları, bu kırıklar arasında en sık görülen tip olup ciddi morbidite ve mortaliteye neden olabilir.(AI)