Yoğun bakım hastalarında metabolik sorunlar, karbonhidrat, yağ ve aminoasit metabolizmasında meydana gelen değişikliklerle ortaya çıkan bir adaptasyon mekanizmasıdır. Bu durum, nöroendokrin ve immün sistemleri içeren bir stres yanıtıdır. Ancak, bu metabolik yanıtın sonucunda anabolik durumdan katabolik duruma geçiş, hiperglisemi, vücut kompozisyonunda değişiklikler, kas proteinlerinin ve fonksiyonlarının kaybı gibi sorunlar ortaya çıkar. Bu sorunlar, hastalarda güçsüzlük, uzun süreli mekanik ventilasyon, günlük yaşam aktivitelerinde bağımlılık ve yaşam kalitesinde düşüş, yara iyileşmesinde gecikme ve yara enfeksiyonunda artış gibi sorunlara yol açar. Bu sorunlarla başa çıkmak için hormonal veya ilaç tedavisi, protein içeriğinin arttırılması gibi beslenme desteği tedavisi, fizyoterapi ve erken mobilizasyon gibi müdahaleler kullanılır. Yoğun bakım hastalarında metabolizmanın patofizyolojisi, sepsis, doku hasarı, hipoksemi, hiperkarbi, hipovolemi gibi birçok nedenle ortaya çıkan stres yanıtıyla ilişkilidir. Bu yanıt, lokal enfeksiyon veya yaralanma bölgesinde başlar ve makrofajların, monositlerin ve nötrofillerin hücresel aktivasyonunu içerir. Ayrıca, sitokinlerin salınması, sempatik sinir sistemi aktivasyonu ve hipotalamus-hipofiz ekseni aktivasyonu gibi mekanizmalar da rol oynar. Bu patofizyolojik süreçlerin sonucunda hastada kontrolsüz bir katabolik süreç ve anabolik sinyallere karşı direnç gelişir. Karaciğer, büyük miktarlarda glikoz üretir ve bu durum hiperglisemiye yol açar. Yoğun bakım hastalarında oksidatif stresin arttığına dair kanıtlar vardır, ancak antioksidan tedavisi henüz yaygın olarak kabul görmemektedir.(AI)