Tromboz, kan bileşenlerinin vasküler yatak içinde pıhtı oluşturması durumudur. Trombozun temelinde staz, endotel hasarı ve hiperkoagülabite gibi faktörler yer alır. Hem arteriyel hem de venöz sistemde meydana gelebilir ve çoğunlukla derin ven trombozu (DVT) olarak adlandırılan formda görülür. Pıhtının damar içinde oluştuğu noktadan koparak uzak organlarda dolaşması ve buna bağlı olarak venöz tromboembolizm (VTE) adı verilen durum ortaya çıkar. VTE'nin en bilinen klinik formu pulmoner embolidir (PE) ve yoğun bakımda yatan hastalarda morbidite ve mortaliteyi artırır. VTE, DVT ve PE'yi içeren bir tanımdır ve dünyada miyokart enfarktüsü ve inmeden sonra en sık görülen kardiyovasküler bozukluktur. Hastane yatışlarına bağlı olarak ortaya çıkan en sık komplikasyonlardan biridir ve yatarak takip edilen hastalar arasında en önlenebilir ölüm nedenlerinin başında gelir. DVT'ye bağlı komplikasyonlar sadece PE ile sınırlı kalmaz, bazı hastalarda PE subklinik seyreder ve zamanla kronikleşir. Bu durum pulmoner arterde tıkanıklığa ve pulmoner hipertansiyona yol açar. Bu duruma \"kronik tromboembolik pulmoner hipertansiyon\" (KTEPH) denir. KTEPH insidansı toplum genelinde %0,57 iken VTE öyküsü olan hastalarda %1,5 olarak raporlanmıştır.(AI)