Bu bölümde, COVID-19 hastalarında yoğun bakımda sıvı yönetimi konusu ele alınmaktadır. COVID-19 enfeksiyonu ciddi hastalık tablolarına yol açabilmekte ve hastaların yoğun bakıma ihtiyaç duyması gerekebilmektedir. Hastaların yaklaşık %20'sinde ciddi akciğer enfeksiyonu saptanmış ve %5-10'u yoğun bakıma yatış ve solunum desteği gerektirmiştir. Bu hastalarda sıvı yönetimi önemli bir tedavi adımıdır. Yüksek ateş, solunum sıkıntısı, sıvı alımında azalma gibi durumlar sıvı kaybını artırarak hipovolemik şok tablosuna neden olabilir. COVID-19 hastalarında ise şok tablosunun görülme oranı ve sebepleri daha fazladır. Sıvı tedavisi, hastanın durumuna göre belirlenmeli ve vazopressör tedavisi gerektiğinde uygulanmalıdır. Sıvı tedavisinin ne zaman durdurulması gerektiği ve sıvı yükünün uzaklaştırılmasına ne zaman başlanması gerektiği konuları halen tartışmalıdır. COVID-19 hastalarında sıvı tedavisi dört aşamada değerlendirilmektedir: canlandırma, optimizasyon, stabilizasyon ve eskalasyon. Bu aşamaların her birinde hastanın durumu ve sıvı ihtiyacı göz önünde bulundurulmalıdır. COVID-19'lu ARDS hastalarında negatif sıvı dengesinin korunması önemlidir. COVID-19 hastalarında akut böbrek hastalığı insidansı yüksek olabilir ve bazı hastalarda sürekli renal replasman tedavisi gerekebilir. ARDS'nin erken evresinde hipovolemi genellikle septik tabloya bağlıdır ve sıvı replasmanı ile doku oksijenasyonu ve organ fonksiyonu iyileştirilebilir. Ancak akciğer ödeminin kötüleşme riski nedeniyle aşırı sıvı yüklenmesi tehlikeli olabilir. Bu nedenle, COVID-19 hastalarında sıvı yönetimi dikkatli bir şekilde planlanmalı ve hastanın durumu göz önünde bulundurularak uygulanmalıdır.(AI)