Karaciğerin malign tümörleri için cerrahi tedavi, lokal kontrolü sağlamak ve sağkalımı artırmak amacıyla yapılan bir yöntemdir. Karaciğer rezeksiyonu, tümörün geniş lokal eksizyonu ile birlikte bölgesel lenf nodu disekezyonunu içerir. Karaciğerin onkolojik rezeksiyonlarında lenfadenektomi rutin olarak uygulanmaz. Ayrıca, rezeksiyon sonrası kalan karaciğer dokusunun yeterli fonksiyona sahip olması da önemlidir. Karaciğerin malign lezyonlarının cinsine, sayısına ve yerleşim yerine göre çeşitli rezeksiyonlar tanımlanmıştır ve bazı durumlarda karaciğer nakli önerilebilir. Karaciğer rezeksiyonlarının terminolojisi zaman içinde değişikliklere uğramıştır ve 2000 yılında uluslararası bir kongrede kabul gören terminoloji halen kullanılmaktadır. Karaciğer rezeksiyonu, anatomik ve nonanatomik rezeksiyon olmak üzere ikiye ayrılır. Anatomik rezeksiyon, segmental anatomiye bağlı olarak karaciğerin 6 veya daha az segmentinin çıkarılmasıdır. Nonanatomik rezeksiyon ise segmental anatomi dikkate alınmaksızın tümörün negatif patolojik sınırlarla çıkarılmasını ifade eder. Karaciğer rezeksiyonlarındaki teknolojik gelişmeler, sonuçların iyileşmesine katkıda bulunmuştur. Ancak, karaciğer rezeksiyonları sonrası karaciğer yetmezliği hala önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Rezeksiyon sonrası karaciğer yetmezliği riski, genişletilmiş hepatektomi gerektiren hastalarda ve altta yatan parankimal hastalığı olanlarda daha yüksektir. Ameliyat öncesi remnant karaciğer dokusunun fonksiyonel rezervi değerlendirilmelidir. Bu değerlendirme, ameliyat sonrası morbidite ve mortalite ile ilişkilidir.(AI)