Pulmoner arter kateterizasyonu ve monitorizasyonu, yoğun bakım ünitelerinde kritik hastaların tanı ve tedavisinde kullanılan bir yöntemdir. Bu yöntem, 1970 yılında Dr. H.J. Swan ve William Ganz tarafından geliştirilmiştir. Pulmoner arter kateteri, kardiyak cerrahi ve kardiyak anestezi alanlarında da önemli bir gelişme olarak kabul edilmektedir. Ancak, son yıllarda kullanımının artmasıyla birlikte ortaya çıkan komplikasyonlar nedeniyle kullanımı tartışmalı hale gelmiştir. Yapılan çalışmalarda, pulmoner arter kateterlerinin sıklıkla kullanıldığı ve komplikasyon oranının %5-10 civarında olduğu belirtilmektedir. Pulmoner arter kateterleri, tanısal ve hemodinamik monitorizasyon amacıyla kullanılmaktadır. Bu kateterler, kardiyak debi, venöz oksijen satürasyonu, intrapulmoner ve intrakardiyak basınçlar gibi kritik hemodinamik verilerin ölçüm ve takibini sağlamaktadır. Ayrıca, pulmoner ve sistemik vasküler direnç, ventrikül end sistolik ve end diastolik indeksler, ventrikül ejeksiyon fraksiyonu gibi değişkenlerin hesaplanmasına yardımcı olmaktadır. Pulmoner arter kateterizasyonu, birçok durumun teşhis ve tedavisinde yardımcı olmaktadır. Örneğin, şok nedenlerinin belirlenmesi, pulmoner hipertansiyonun sınıflandırılması, intrakardiyak basınç ve kapak anormalliklerinin belirlenmesi gibi durumlarda kullanılmaktadır. Ancak, kateter yerleştirilmesine kontrendike olan durumlar da bulunmaktadır.(AI)