Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB), çocukluk çağında sık görülen ve kalıtsal bir psikiyatrik bozukluktur. DEHB'li çocukların çoğunun en az bir kardeşi olduğu düşünüldüğünde, kardeşler arasındaki ilişki ve DEHB'nin kardeşte görülme riski önemlidir. Kardeş ilişkisi, çocukların ruhsal gelişimini ve ebeveyn-çocuk ilişkisini etkiler. Kardeşler, birbirleri üzerinden insan ilişkilerini, sosyal becerileri, problem çözme ve baş etme yöntemlerini öğrenirler. Kardeş ilişkisi, çocuklara yeni öğretiler sunan doğal bir laboratuvar gibidir. DEHB'li bir kardeşle yaşamak ise daha karmaşık süreçleri beraberinde getirebilir. DEHB'li bir kardeşe sahip olmanın zorlukları vardır. Kardeşler, DEHB'li kardeşin davranışlarından dolayı farklı duygular yaşayabilirler. Evdeki yaşam öngörülemez olabilir ve DEHB'li çocuğa sürekli denetleme gereksinimi duyan ebeveynlerin ilgisi ve çabası kardeşler arasında kıskançlık yaratabilir. DEHB'li çocuğun dikkat çekme çabaları da kardeşlerde kıskançlık hissi uyandırabilir. DEHB kaynaklı davranışlar, kardeşler için kışkırtıcı ve zorlayıcı olabilir. Kardeşler, DEHB'li çocuğa sakin yaklaşamadıkları için uyarı alabilir ve haksızlık hissi yaşayabilirler. Aynı zamanda bazı kardeşler, DEHB'li çocuğa yardım etme veya çatışmalardan kaçma gibi ek sorumluluklar alabilir, ancak kardeşlerinin tepkisiz kalması veya yaptıklarının takdir edilmemesi durumunda kırılabilirler. Bu durumda, bazı kardeşler kendilerini görünmez ve önemsiz hissedebilir, sosyal ilişkilerden çekilebilir ve yardım istemekte zorlanabilirler. DEHB, sadece çocukları değil, aile bireylerini ve sosyal çevredeki diğer bireyleri de etkileyen bir bozukluktur.(AI)