Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), genetik, nöroanatomik, nörokimyasal ve çevresel faktörlerin bir kombinasyonu olarak ortaya çıkan bir bozukluktur. Son yıllarda yapılan araştırmalar, DEHB'nin nedenlerine ve beyin üzerindeki etkilerine dair bilgilerimizin önemli ölçüde arttığını göstermektedir. Genetik faktörler, DEHB'nin nedenleri arasında büyük bir rol oynamaktadır. Yapılan çalışmalar, genetik yatkınlığın DEHB'ye büyük ölçüde katkıda bulunduğunu göstermektedir. Yakın zamanda yapılan bir çalışmada, DEHB'nin %76 oranında kalıtıldığı bildirilmiştir. Bu yüksek kalıtılabilirlik oranı, boy uzunluğunun kalıtılabilirlik oranına benzerlik göstermektedir. DEHB, genetik yatkınlığın yanı sıra çevresel faktörlerin etkisiyle ortaya çıkabilmektedir.Aile çalışmaları, ikiz çalışmaları, evlat edinme çalışmaları ve beyin görüntüleme çalışmaları gibi farklı yöntemlerle DEHB'nin genetik yönüyle ilgili veriler elde edilmiştir. Aile çalışmaları, DEHB'li bireylerin akrabalarında DEHB görülme oranının normal topluma göre daha yüksek olduğunu göstermiştir. İkiz çalışmaları ise DEHB'nin yüksek oranda kalıtılabilirliğini ortaya koymuştur. Evlat edinme çalışmaları ise biyolojik ebeveynlerde DEHB oranının daha yüksek olduğunu göstermektedir.Bu çalışmalar, DEHB'nin güçlü bir genetik temele sahip olduğunu ve bozukluğun yaygınlığının normal populasyonda da yüksek olduğunu göstermektedir. İkiz çalışmaları ise DEHB belirtileri bulunan bir ikizde diğerinin bu hastalığa yakalanma riskinin genel çocuk popülasyonuna göre çok daha yüksek olduğunu göstermektedir.Sonuç olarak, DEHB'nin nedenleri arasında genetik faktörlerin önemli bir rol oynadığı ve çevresel faktörlerin etkisiyle ortaya çıkabildiği görülmektedir. Bu bilgiler, DEHB'nin daha iyi anlaşılması ve tedavi edilmesi için önemli bir temel oluşturmaktadır.(AI)