Pankreas kanserleri, tüm kanserlere bağlı ölümlerin en sık dördüncü sebebidir ve önümüzdeki yıllarda ikinci sıraya yükselmesi beklenmektedir. Pankreas kanserlerinin çoğu pankreatik duktal adenokarsinomlardır ve gen mutasyonlarına bağlı ailesel risk, kronik pankreatit, pankreatik kistler ve diabetes mellitus gibi risk faktörleri bulunmaktadır. Hastaların çoğu lokal ileri evre ya da metastatik safhada tanı alır, çünkü pankreas kanseri belirtilerini geç gösterir. Pankreas kanserlerinde 5 yıllık sağkalım oranı maalesef %10'un altındadır. Tanı genellikle görüntüleme yöntemleri ile konur, ancak bu yöntemlerin bazı kısıtlamaları vardır. Serum tümör belirteçleri olan CEA ve CA19-9 sıklıkla kullanılır, ancak pankreas kanseri için düşük sensitivite ve spesifiteye sahiptirler. Yakın gelecekte, kodlamayan bir RNA, genetik belirteçler, dolaşımdaki tümör DNA'sı ve tümör hücreleri gibi yeni belirteçlerin pankreas kanserinin erken teşhisinde kullanılabileceği düşünülmektedir. Pankreas kanserleri heterojen tümörlerdir ve farklı alt tiplerde farklı gen mutasyonları ve protein ekspresyonları görülür. Henüz alt tiplere özgü bir tedavi geliştirilmemiştir, ancak bazı çalışmalarda farklı alt tiplerin farklı ilaçlara daha duyarlı olduğu gösterilmiştir. Adjuvan tedavi, bazı alt tiplerde daha faydalı olabilir.(AI)