Alt gastrointestinal sistem cerrahisinde anastomoz kaçakları, hastaların hastanede yatış sürelerini uzatmak, lokal rekürrensi arttırmak ve taburcu sonrası hastaneye tekrar başvuruyu arttırmak gibi morbiditeyi arttıran sebeplere yol açması yanı sıra, hastaları peritonit, pelvik sepsis ve multi-organ yetmezliği gibi tablolara sokarak mortaliteyi de arttırmaktadır. Anastomoz kaçakları için farklı tanımlar yapılmıştır ve kolorektal anastomoz kaçak oranları da %6-30 arasında farklılık göstermektedir. Uluslararası Rektal Kanser Çalışma Grubu 2010 yılında, anastomoz kaçaklarını tanımlama ve evreleme için bir konsensus yayımlamıştır. Anastomoz kaçakları 3 evreye ayrılmıştır. Grade A anastomotik kaçaklar, radyolojik kaçak olarak da isimlendirilir ve klinik sorun oluşturmayan ve sadece rektal kontrastlı incelemelerde fark edilebilen kaçaklardır. Grade B kaçaklar, cerrahi müdahale gerektirmeyen medikal tedavi veya girişimsel endoskopik stent uygulanarak yönetilebilen hasta grubunu oluşturur. Grade C anastomoz kaçağı olan hastalar ise re-laparatomi gerektiren ve genel durumu bozuk olan hasta grubudur. İlk operasyonda diversiyon stoma açılmış olan hastalarda gelişen anastomoz kaçaklarında re-operasyon nadiren gerekmektedir. Bu tür diversiyon stoması olan hastalar ile diversiyon stoması olmayan fakat re-operasyon gerektirmeyen hastalar transanal veya perkütan drenaj yöntemleri, endoskopik klip veya stent yerleştirilmesi ve medikal tedavi ile yönetilebilir.(AI)