İntestinal perforasyon, bağırsak duvarının devamlılığının kaybı olarak tanımlanan bir durumdur. Bu durum çeşitli hastalıkların bir komplikasyonu olarak ortaya çıkabilir. Travma, enstrümantasyon, inflamasyon, enfeksiyon, malignite, iskemi ve obstrüksiyon gibi faktörler, sık görülen perforasyon nedenleridir. Erken tanı ve tedavi, peritonit gibi ciddi komplikasyonların önlenmesi açısından büyük önem taşır. İntestinal perforasyonun dört ana mekanizması vardır: iskemi, enfeksiyon, erozyon ve fiziksel hasar. Bu mekanizmaların tam olarak anlaşılması, doğru yaklaşım ve yönetim için kritiktir. İskemi durumunda, bağırsak duvarının fiziksel gerilmesi perfüzyonun azalmasına ve sonuç olarak duvar nekrozuna ve perforasyona yol açar. Trombotik veya embolik hastalık da azalmış perfüzyon nedeniyle perforasyona sebep olabilir. Enfeksiyon kaynaklı perforasyonun en yaygın nedenleri apandisit ve divertikülit olarak bilinir. Apandisit her yaşta görülebilirken, divertikülit orta yaşlarda daha sık görülür. Barsağın inflamatuar hastalıkları da perforasyona yol açabilir. Tümörler veya ülserasyonla giden hastalık nedeniyle bağırsak duvarının lokal olarak invaze olması da perforasyona sebep olabilir. Peptik ülser hastalığında ise genellikle Helicobacter pylori enfeksiyonu veya aşırı asit üretimi perforasyona yol açabilir. İntestinal perforasyonun nedenleri hastanın yaşına ve coğrafyasına bağlı olarak değişiklik gösterir. Örneğin, prematüre bebeklerde nekrotizan enterokolit en yaygın nedenken, çocuklarda ve gençlerde apandisit daha sık görülür. Yetişkinlerde ise belirli bir cinsiyet tercihi olmayan birçok neden bulunur.(AI)