Otoskleroz, işitme kaybına yol açan bir hastalıktır. İlk olarak 1704 yılında Valsalva tarafından raporlanmıştır. Otoskleroz, temporal kemikte kemik rezorbsiyonu, yeni kemik oluşumu ve vasküler proliferasyon ile seyreden anormal kemik yeniden yapılanması ile karakterizedir. Hastalık genellikle oval pencerenin yeni kemik oluşumu ile tutulması sonucu stapes hareketlerinin kısıtlanması ve iletim tipi işitme kaybının ortaya çıkmasıyla kendini gösterir. Ancak bazı hastalarda koklear endosteumun da etkilenmesi sonucu sensörinöral işitme kaybı da gelişebilir. Otosklerozun cerrahi tedavisinde stapes suprasütrüktürü çıkartılır ve tabana delik açılarak yerleştirilen protez ile iletim tipi işitme kaybı düzeltilmeye çalışılır. Ancak sensörinöral işitme kaybının tedavisi yoktur. Otosklerozun sıklığı ırklara göre farklılık göstermektedir. Beyaz ırkta görülme sıklığı %0.3-0.4 arasında iken, diğer ırklarda daha düşüktür. Hastalık genellikle 50 yaşın altında tanı alır ve kadınlarda daha sık görülür. Otosklerozda otik kapsüldeki kemik döngüsündeki regülasyon bozukluğunun nedeni tam olarak bilinmemektedir. Hastalık genellikle fissula antefenestram ve oval pencere yakınında görülen otospongiotik faz ile başlar. Otosklerozun histopatolojik incelemesi, temporal kemikte otosklerotik odakların gösterilmesiyle yapılır.(AI)