Bu makalede, transtorasik ekokardiyografi kullanılarak diyastolik fonksiyonların değerlendirilmesi üzerine bir inceleme yapılmaktadır. Yaşlı popülasyonda kardiyovasküler hastalıkların en yaygın neden olduğu ve kalp yetersizliğinin hastaneye yatışların en önemli sebebi olduğu belirtilmektedir. Kalp yetersizliği semptomlarının açıklanmasında, diyastolik fonksiyon anormalliklerinin sistolik fonksiyonlarla birlikte daha ayrıntılı bir şekilde değerlendirildiği ifade edilmektedir. Korunmuş ejeksiyon fraksiyonlu kalp yetersizliğinin yaşlı popülasyonda önemli bir oranı oluşturduğu ve bu oranın yaşlanan nüfusla birlikte daha da artacağı vurgulanmaktadır. Bu nedenle, erken ve net bir teşhisin hastalığın etkin yönetimi için önemli olduğu belirtilmektedir. Avrupa Kardiyoloji Cemiyeti'nin önerdiği HFA-PEFF tanı algoritmasının kullanılması önerilmektedir. Bu algoritmanın temelini, diyastolik disfonksiyonun incelenmesi, ciddiyeti ve hemodinamik sonuçlarının değerlendirilmesinde kullanılan transtorasik ekokardiyografi oluşturmaktadır. Makalede ayrıca, diyastolik fonksiyonun fizyolojik etkileşimine ve normal diyastolik fonksiyonun ventriküllerin yeterli doluşa izin vererek normal atım hacminin devamını sağladığına değinilmektedir. Diyastolik disfonksiyonun değerlendirilmesinde en önemli değişkenin mitral akım hızları olduğu belirtilmektedir. Bu hızların doğru kaydedilebilmesi için görüntünün optimize edilmesi gerektiği ve solunumsal varyasyonların değerlendirilebilmesi için düşük ve yüksek tarama hızlarında doppler kaydı alınması gerektiği ifade edilmektedir.(AI)